दांहं
जल दांहं तूं बु॒धु मुहिंजे अंतर् जी
तूं
मोहक मोती माक फुड़ी
नेणनि जो सुखु-ॾुखु नीरु
उञारे जो अमृतु
ततल धरा जी प्राणशक्ति
जनकु मानव जे तन-मन जो
तूं
तरल जलु वहंदो हलीं
ठोसु बर्फ छिप्प थी रही
बा॒फ़ बणी उडं॒दो हलीं
तूं
जबलनि मां सुहिणो झरिणो
आकाश मां जलु वर्षा जो
प्रथ्वीअ में जलु पातालु
जलु तूं तत्व पंचतत्व जो
प्रभूअ जी हर रचना में तूं
सृष्टीअ जो आधारु
पोइ
छो
तूं जीवनु, तूं ई मृत्यु
तूं रांदि तूं ई रोदनु
तूं बो॒डि॒ ठही करीं विनाशु
जल मुहिंजी तोसां इहा ई विनय् आ
तूं अमृतु आहीं अमृतु रहु
न करि को संहारु
वरुण तोसां इहा ई दांहं आ मुहिंजे अंतर् जी
श्रीचंद भागिया, प्रयागराज
(दांहं - शिकायत, विनय complaint
माक फुड़ी - ओस बूंद
अंतर् - अंत:करण, soul
उञारे - प्यासे thirsty
छिप्प. चट्टान,हिमखंड, rock
बा॒फ़ - भाप vapour
बो॒डि॒ - बाढ़ flood)
addComments
एक टिप्पणी भेजें